Որպես հիմնահարց Լոռու մարզ թերթի փետրվարի 13-ին թիվ 10 համարում տպագրված ՛՛Մանրուքներ, որ արժանի են ուշադրության ՛՛ հոդվածում հեղինակ Գագիկ Անտոնյանը բերել է փաստարկներ և հիմնավորումներ , որոնց մի մասի հետ կարելի է համաձայնել, իսկ որոշ փաստարկներ էլ թյուրիմացության մեջ են գցում ընթերցողներին: Հոդվածը վերաբերում է Վանաձորի Տիգրան Մեծ պողոտայում տեղակայված ալկոհոլաին խմիչքների արտաքին գովազդին: Այն, որ ալկոհոլային խմիչքների չարաշահումը չարիք է հասարակության համար, անվիճելի է:
Այս հարցում համաձայն ենք հեղինակի հետ: Չարիք է ոչ միայն ալկոհոլային խմիչքների չարաշահումը, այլ նաև ծխախոտը: Ելնելով այս հանգամանքից, պետությունն օրենսդրական կարգով որոշակի սահմանափակումներ է մտցրել ալկոհոլային խմիչքների և ծխախոտի գովազդում՝ ՀՀ Գովազդի մասին օրենքով: Սակայն հեղինակը թյուիմացության մեջ է գցել ընթերցողին, պնդելով, որ Վանաձորի քաղաքապետարանը խախտել է օրենքը, թույլ տալով ալկոհոլային խմիչքի արտաքին գովազդ: Նախ, ՀՀ Գովազդի մասին օերնքով արգելված չէ ալկոհոլային խմիչքի արտաքին գովազդը: Արգելքը վերաբերվում է միայն ծխախոտի գովազդին: ՀՀ գովազդի մասին օրենքի Հոդված 15-ի ՛՛Ապրանքների առանձին տեսակների գովազդի առանձնահատկությունները՛՛ բաժնի 5.3-րդ կետն ասում է՝ ՛՛ Արգելվում է ծխախոտի արտաքին գովազդը պլակատների, ազդագրերի, հայտարարությունների, վահանակների, լուսատախտակների և այլ միջոցների ձևով՛՛:Արգելանքը վերաբերում է միայն ծխախոտի գովազդին: Հետո էլ, ՀՀ Գովազդի մասին օրենքի խախտման համար պատասխանատու է այն իրավաբանական անձը, որն իրականացնում է գովազդը, այլ ոչ թե ՏԻՄ մարմինը: Սակայն հոդվածում բերված փաստերով ՀՀ Գովազդի մասին օրենքի խախտում չկա նաև իրավաբանական անձի կողմից: Չարիք է ոչ միայն ալկոհոլային խմիչքների չարաշահումը, չարիք է նաև ընթերցողներին թյուրիմացության մեջ գցելը:
Էդիկ Հովսեփյան
Վանաձորի քաղաքապետի օգնական
